Z Harfi İle Başlayan Osmanlıca Terimler, 65. Sayfa

Osmanlı Terimleri Sözlüğü

Zemu` (zemi`) Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Aceleci ve seri kimse. * Sıçraması birbirine yakın olan tavşan.

Zemzem Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Çok mübarek bir su. * Kâbe-i Mükerreme'nin yanındaki maruf kuyu. (Süryanicede Zem: Dur, gitme mânasınadır. Vaktiyle Hz. Hacer, oğlu İsmail'in (A.S.) ayağı altından su çıkıp aktığını veya bu kuyunun çok çok akmağa başladığını görünce, "zem zem" diye söylemesi ile kuyunun akması kesilmiş ve bu vecihle kuyu bu ismi almıştır.) *Kelimenin lügat manası: Yavaş yavaş teganni ve terennüm eylemek, hafif ve yavaş yavaş türkü söylemek. * Çok bol.

Zemzeme Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Nağme, hoş ses. Uzun uzadıya gürleyerek seslenmek. Geniz ve boğaz ile ezgili ses çıkarmak. Yavaş yavaş geniz ve boğazdan ses çıkararak türkü veya şarkı söylemek. * Cemaat.

Zemzeme-dâr Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, f. Ahenkli.

Zemzeme-pirâ Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, f. Şarkı söyleyen, terennüm eden.

Zen Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, f. Kadın, nisa.

Zen-dost Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, f. Kadınların peşinde dolaşan, kadınlardan hoşlanan, zampara.

Zena` Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Kısa boylu ve dar nesne. * Sidiğini tutup işemeyen kişi.