H Harfi İle Başlayan Osmanlıca Terimler, 18. Sayfa

Osmanlı Terimleri Sözlüğü

Hacb Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Men'etme. Mahrum etme.

Hacb-i hirmân Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Huk: Bir vârisi mirastan tamamen mahrum etme.

Hacb-i noksan Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Bir vârisi mirastan kısmen mahrum etme.

Hacc Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Kasdetmek. Muârazada delil ve bürhan ile galip olmak. * Bir yere çok tereddütle varıp gelme. * Şâyan-ı tâzim bir şeye teveccüh. * Bir şeyden feragat etmek. * Fık: İslâmın şartlarından ve hâli vakti müsait olan her müslümana farz olan, Mekke-i Mükerreme'deki Kâbe-i Şerif'i usulüne uygun olarak Arabi Zilhicce ayı, Kurban Bayramı günlerinde bir defa ziyaret etmek.Farz olan hacca, Hacc-ı Ekber denildiği gibi, umreye de Hacc-ı Asgar denilir. Maamafih arefe günü cumaya tesadüf eden bir hacca da Hacc-ı Ekber denilir.

Hacc suresi Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Kur'an-ı Kerim'in 22. suresidir.

Hacc-i ifrad Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Umreye niyet etmeksizin yalnız başına yapılan farz, vâcib veya nâfile hacdır ki, ihrama girerken yalnız hacca niyet edilmiş olur. Bunu yapana "müfrid" denir.

Hacc-i kiran Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Hac aylarından önce veya hac aylarında hac ile umrenin ikisi için birden ihrama girilip umre yapıldıktan sonra usulü dairesinde ifa edilen hacca denir. Bunu yapan kimseye "karin" denir.

Hacc-i temettu` Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Hac mevsiminde evvelâ umre için ihrama girilip umre yapıldıktan sonra; aynı mevsimde daha yurda, aile ocağına dönülmeden tekrar ihrama girilerek usulü dairesinde yapılan hacdır. Bunu yapan kimseye "mütemetti" denir.