F Harfi İle Başlayan Osmanlıca Terimler, 10. Sayfa

Osmanlı Terimleri Sözlüğü

Fâil-i mübaşir Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Huk: Bir şeyi bizzat yapan kimse.

Fâil-i muhtar Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Re'yinde müstakil olan. İstediğini yapmakta serbest olan (Cenab-ı Hak).

Fâil-i müşterek Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Huk: İşlenmiş olan bir suçta parmağı olan. Suç ortağı.

Fâiliyyet Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, İşleyicilik. Müessir olmak. Fâile mensub ve müteallik oluş.

Faite Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Geçen. Fevt olan. * Vaktinde kılınmamış olan namaz.

Faiz Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Ödünç verilen para için alınan ve şer'an haram olan kâr. Faizin iş hayatındaki mânası, "sen çalış, ben yiyeyim"dir. Küçük tasarruf sahiplerinin paraları bankalarda toplanıp, büyük yekûnlere ulaşır. Banka bu parayı aldığından daha büyük faizle iş sahiplerine kredi olarak verir. İstihsâl edilen (üretilen) malların fiatına masraf olarak bu faiz eklenir. Böylece malların fiatı faiz yüzünden %50 civarında veya daha fazla artar. Bu malı satın alanlar, ödedikleri fiatla birlikte vaktiyle yatırımcının ödediği faizi kendileri ödemiş olurlar. Böylece tasarruf sahipleri bankadan aldıkları faizden çok daha fazlasını bu malı satın almakla geri ödemiş olurlar. Ayrıca fiatların yükselmesiyle dar gelirlilerin haklarına tecavüz etmiş olurlar. Çalışmadan para alıp vermekle zenginleşen bir zümrenin türemesine de sebep olurlar. İslâm, faizi haram kılmakla bu haksızlıkları önler. (Bak: Riba) * Taşan, dolan.

Faj (fâje) Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, f. Esneme.

Fak Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Yaşlanmış, ihtiyar kimse.