C Harfi İle Başlayan Osmanlıca Terimler, 127. Sayfa

Osmanlı Terimleri Sözlüğü

Cez`(a) Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Damarlı akik. Göz boncuğu adı verilen, kara alaca ve kıymetli bir süs taşıdır.

Ceza-üş şart Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Şartın cevabı. Meselâ: Zeyd ayağa kalkarsa, ben de kalkarım cümlesindeki, "ben de kalkarım" ifadesi, birinci cümlenin cevabıdır.

Ceza-yi amel Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Yapılan işin karşılığı.

Cezaen Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Cezâ olarak.

Cezair Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, (Cezâyir) (Cezire. C.) Cezireler, adalar. * Kuzey Afrikada Fas ile Tunus arasında olan ülke ve bu ülkenin merkezi olan şehir.

Cezâir-i isnâ aşer Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Ege Denizindeki oniki adalar.

Cezalet Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Rekâketsiz ifade. * Güzellik. * Müdebbirlik, akıllılık. * Azim, büyük. * Edb: Kelimeler, ince veya sert söylenişlerine göre; elfâz-ı cezle veya elfâz-ı rakika diye ikiye ayrılır. Elfâz-ı cezle: Söylenişte tatlılığı bulunan veya heybet, ululuk, çarpışma, korkutma, yıldırma ifâde etmeğe uygun kelimeler olarak ayrılır. Celâdet, sadme, kazanfer, çekâçek, dırahşân gibi.. Bu çeşit kelimelerle, söylenen ve yazılan ifâdelerde cezâlet var, denir. (Edb. S.)

Cezalet-i beyaniye Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Beyan ilmine ait ve beyan sahasındaki cezâlet.