B Harfi İle Başlayan Osmanlıca Terimler, 117. Sayfa

Osmanlı Terimleri Sözlüğü

Bel`ame Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Yutmak.

Bel`as Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Büyük karınlı dişi deve.

Bela Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Evet. (Nefiyden sonra isbat için söylenir.) Meselâ: Kur'ân-ı Kerim'de mezkûr; Cenab-ı Hakkın ruhlara karşı, "Ben Azîmüşşan sizin rabbiniz değil miyim?" diye sorduğunda, ruhlar $ Yâni: "Evet sen bizim Rabbimizsin" dediler. (Bak: Bezm-i Elest) * Farsçada "Belî" diye söylenir.

Belâ-cû Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Belâ arayan. Belâsını istiyen.

Belâ-dide Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, f. Belâ görmüş, belâya çatmış.

Belâ-ender-belâ Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, f. Belâ üstüne belâ. Zahmet içinde zahmet.

Belâ-yi nâgâh Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Ansızın gelen musibet. Habersiz gelen belâ.

Belâ-yi siyâh Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Kara belâ. * Mc: Acı olan olaylar, kötü hâdiseler.