A Harfi İle Başlayan Osmanlıca Terimler, 78. Sayfa

Osmanlı Terimleri Sözlüğü

Âmir-i mutlak Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Kayıtsız şartsız herşeye hâkim olan.

Âmir-i vicdanî Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Vicdana emreden, vicdanı çalıştıran.

Âmir(e) Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Büyük me'mur. Emreden, iş gösteren. * Huk: Bir kimseyi öldürmek veya bir uzvunu kesmek ve sakatlamak tehdidiyle bir filli yapmaya veya yapmamaya zorlayan ve bu tehdidi yapmaya muktedir olan kimse. (Bak: İhcâc)

Âmirane Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, f. Emredercesine. Amir imiş gibi. * Emreden büyük kimseye yakışır şekilde.

Âmiriyyet Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Kumandanlık hâli. * Amir, emredici olmak.(Evet, bu kâinata geniş bir dikkat ile bakan; kâinatı gayet haşmetli ve gayet faaliyetli bir memleket, belki idâresi gayet hikmetli ve hâkimiyeti gayet kuvvetli bir şehir hükmünde görür, her şeyi ve her nev'i birer vazife ile musahharâne meşgul bulur. $ âyetinin askerlik mânasını ihsas eden temsiline göre: Zerrât ordusundan ve nebatât fırkalarından ve hayvanât taburlarından, tâ yıldızlar ordusuna kadar olan Cünud-u Rabbaniyeden, o küçücük memurlarda ve bu pek büyük askerlerde hâkimâne tekvini emirlerin, âmirane hükümlerin, şâhâne kanunların cereyanları, bedâhetle bir Hâkimiyet-i Mutlakanın ve bir âmiriyet-i külliyenin vücuduna delâlet ederler. ş.)

Âmirz-kâr Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, f. Bağışlayan, affeden Allah. * Affeden, bağışlayan.

Âmirziş Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, f. Allah'ın afvetmesi, bağışlaması. * Bağışlama, afvetme.

Âmiyane Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, f. Âdice. Bayağıca. Cahillere yakışır surette.