A Harfi İle Başlayan Osmanlıca Terimler, 29. Sayfa

Osmanlı Terimleri Sözlüğü

Abiştgâh Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, f. Gizlenecek yer, gizli yer.

Abiy Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Kısmet, nasib,

Abiye Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Örtü ile yüzünü örten, utangaç kız veya kadın.

Abkame Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, f. Anadolunun bazı doğu illerinde ve Bağdat'da yapılan, turşu veya salataya benzer bir çeşit yiyecek maddesi. * Ekşi hamurdan pişirilerek sirkeye konulan ve turşu olarak kullanılan bir gıda maddesi.

Abkarî Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Mutlaka kusuru olmayan. Kâmil. * Bir kavmin seyyid ve şerifi, efendisi. Beşer san'atı olmayan. * Çok güzellik. * Bir nevi döşek.(Abkari: Esasen abkar'e mensub demektir. Ebu Suud ve sair tefsirlerin beyanına göre Abkar: Arabın zu'münce bir Cin beldesinin ismidir ki, Arablar acib gördükleri her şeyi ona nisbetle tavsif ederek abkarî derler. Mu'cem-ül Büldan'da şu tafsil mezkûrdur: Abkar; dolu, yani buluttan inen donmuş sudur. Ve demişlerdir ki, cinnin sâkin olduğu bir arzdır. Meselde: "Keennehüm cinn-i abkar: sanki abkar cinni gibi" denilir...Bazıları da demiştir ki: Abkarinin aslı; vasfına hırs ile rağbet olunan her şeye sıfattır. Bunun da esası; çünkü Abkar'da döşeme ve saire nakışları yapılırdı. Onun için her iyi şey Abkar'a nisbet edilirdi.)

Abl Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Kalın, büyük nesne. * Bükmek.

Abla` Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, Ak nesne. * Beyaz taş.

Ablise Osmanlı teriminin Türkçe karşılığı, f. Tarlaya tohum atan, ekinci.